Ovčarsko-Kablarska klisura je biser prirode, obogaćen delima ruku vrednih neimara. Ono najvrednije i najlepše u njoj, od čega zastaje dah i što trajno ostaje u sećanju, stvorila je sama priroda: bogatu i živopisnu floru i faunu, izvore tople i lekovite mineralne vode, izvore čiste pijaće vode koji su kao dragulji rasuti u zelenilu predela, brze i bistre planinske rečice, stoletne šume, sunčane proplanke i svež planinski vazduh, strme litice i blago zatalasane padine i pašnjake
Ovčarsko-Kablarska klisura poznata je i kao *’Srpska Sveta Gora*’, zbog većeg broja manastira koji se nalaze na ovom području. Kao trajni spomenici srpskog neimarstva, duhovnosti i kulture, okruženi tišinom, zelenilom pitomih šuma i sunčanim padinama, u ovoj klisuri vekovima traju manastiri Vavedenje, Nikolje, Jovanje, Preobraženje, Sretenje, Svete Trojice, Blagoveštenje, Uspenije, Vaznesenje i Ilinje. Manastiri potiču iz srednjeg veka, a neki su kasnije obnovljeni. Pored manastira, na ovom području nalaze se još dva svetilišta – crkva Svetog Save i crkva – pećina Kađenica, koja je svojevrstan sakralno memorijalni objekat.
Poklonici duhovnosti, vernici, poštovaoci istorije, tradicije i kulture, u ovim manastirima mogu videti razne crkvene relikvije, vredne ikone, stare zapise i retke rukopisne knjige, što će im omogućiti da upoznaju drevne korene srpskog naroda, tako da će iz manastira otići duhovno bogatiji.
manastir-ilinje
U neposrednoj blizini Ovčar Banje, iznad manastira Blagoveštenje, nalazi se manastir Ilinje podignut 1939. godine na temeljima starog manastira. Obnovu ovog manastira započeo je Sveti Nikolaj Velimirović. Ilinje slavi Ilindan (2. avgust). Tog dana održavaju se veliki sabori kod manastira Ilinje, I u samoj Ovčar Banji.
blagovestenje1
Manastir Blagoveštenje sa crkvom Blagovesti Presvete Bogorodice, potiče iz 17. veka. Nalazi se na levoj obali Morave, ispod Kablara. Crkva je zanimljive arhitekture, živopis je rađen od 1602. do 1632. godine i jedno je od najboljih ostvarenja u našem zidnom slikarstvu u prvoj polovini 17. veka. Od starog ikonostasa sačuvana je prestona ikona Bogorodice sa Hristom, rad slikara Mitrofana iz 1602. godine.Manastirska slava su Blagovesti, 7. april.
Manastir Uspenije podignut je na levoj obali Zapadne Morave 1939. godine, na severnim padinama Kablara. Današnja crkva sagrđena je na temeljima starog manastira. U blizini današnjeg manastira, na bregu što se uzdiže iznad manastira Jovanje, nalazi se lokalitet Kulina sa ostacima četvorougaone kule i jednim objektom pravougaone osnove, prislonjenim uz stenu.Manastir je renoviran i osveštan 23.09.2001. godine.
manastiri-cacak-banja-3
Posvećen je rođenju Svetog Jovana Krstitelja. Nalazi se na levoj obali Zapadne Morave. Prvi put se pominje 1536. godine. Stari manastir je porušen 1954. godine i prenesen na današnju lokaciju. Zbog posebnog značaja, ali i gostoprimstva monahinja, ovaj manastir posećuje veliki broj vernika tokom čitave godine. Manastirska slava je Ivanjdan, 7. jul.
nikolje
Manastir Nikolje, sa crkvom Sv. Nikole, nalazi se na levoj obali Zapadne Morave, pod Kablarom. Prvi put se pominje 1476. godine. Po predanju, manastir su podigli svetogorski kaluđeri koji su se povukli iz Svete Gore, ispred Katalone, u 14. veku. Priprata je živopisana 1635. godine, a naos 1697. godine.U manastiru je očuvan veći broj rukopisnih knjiga. Pored Morave se nalazi konak koji je sagradio Miloš Obrenović. Manastirska slava je Mladi Nikola.
241102_manastir-vaznesenje-ovcar-banja-foto-travelrs_iff
Obnovljen je na ruševinama stare manastirske crkve, na južnoj padini Ovčara. Dve mermerne rozete, ukrašenebiljnom ornamentikom, očuvane su u priprati i u središnjem delu hrama,pa se prepostavlja da je manastir postojao u 16. veku. Od rukopisnih knjiga sačuvano je Četvorojevanđelje prepisano 1570. godine u ovom manastiru. Manastirska slava je Vaznesenje Gospodnje.
Stari manastir Preobraženje Gospodnje se nalazio na levoj obali Morave, a prvi put se pominje 1525. godine. Srušen je 1911. godine zbog izgradnje pruge. Sadašnji manastir Preobraženje sagrađen je 1938. godine i nalazi se na desnoj obali Zapadne Morave. Po blagoslovu episkopa, Svetog Nikolaja Velimirovića, život u ovom manastiru je organizovan po svetogorskom pravilu, što znači da nema ni parohiju ni imovinu, već mu je uloga misionarska. Manastirska slava je Preobraženje Gospodnje, 19. avgust.
vavedenje_ovcar_banja_01_05_2005_1
Manastir Vavedenje, sa crkvom Vavedenje Presvete Bogorodice, nalazi se na desnoj obali Zapadne Morave. Po legendi, ovaj manastir su podigli Stevan Nemanja i njegov sin Sveti Sava. Prvi put se pominje 1525. godine, a obnovljen je 1874.godine.Poseduje retke stare knjige među kojima je i Beogradsko četvorojevanđelje, iz 1552. godine. Manastirska slava je Vavedenje, 4. decembar.
Usred divljine i tišine, koja je potrebna za duboku i stalnu molitvu, na padinama Ovčara, nalazi se manastir Svete Trojice. Najstariji pisani pomen o manastiru potiče iz 1594. godine. U turskim popisima beležen je od 1572. godine.Po arhitekturi je najlepši od svih manastira u Ovčarsko-Kablarskoj klisuri. Manastirska slavaje su Svete Trojice.
Manastir Sretenje Gospodnje se nalazi na zaravni ispod vrha Ovčara, na izvorištu Koronjskog potoka. Prvi pisani pomen o ovom manastiru sacivan je u jednom rukopisnom jevanđelju iz 1571. godine. Hram je živopisan 1844. godine u vreme užičkog episkopa Nićifora Maksimovića i knjaza Aleksandra Karađorđevića. Manastirska slava je Sretenje, 15. februar.
Crkva Svetog Save nalazi se na stenama Kablara. Po predanju, tu je Sveti Sava imao isposnicu u pećini. U pećini nije bilo vode za piće, pa se Sveti Sava pomolio Bogu da poteče voda. I voda je potekla iz kamena, a narod danas ovu vodu zove “vodica Svetog Save” i veruje da je lekovita. Kod izvora je 1939. godine započeta izgradnja crkve, koja zbog rata nije završena i osvećena je 1960. godine.
Pećina Kađenica je dobila ime po jednom nemilom događaju u vreme Hadži-Prodanove bune. Naime, narod je izbegao u ovu pećinu, ali su je Turci pronašli, na ulaz natrpali slame i granja i zapalili, tako da se narod u pećini ugušio. Godine 1936 kosti su sakupljene i sahranjene u istoj pećini, u dva kamena sarkofaga u oltarskoj apsidi, u kojoj je izrađeno Hristovo raspeće.